Sprawny język i precyzyjne jego ruchy są podstawą prawidłowej wymowy. Kiedy nasze dziecko zamiast „lala” mówi „jaja”, kiedy sepleni bądź nie wymawia głoski „r” zastanawiamy się co jest tego przyczyną. Otóż dzieje się tak m.in. dlatego, że nasza pociecha nie potrafi podnieść czubka języka ku górze jamy ustnej bądź wykonuje te ruchy niedokładnie. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest wiele. Powracające często nieżyty nosa, choroby górnych dróg oddechowych, zmuszają dziecko do oddychania torem ustnym.  Niska sprawność czubka języka jest także skutkiem długotrwałego ssania smoczka. Przedstawione poniżej ćwiczenia pionizacji języka mają na celu usprawnienie jego ruchliwości i pionizacji. Są też podstawą terapii sygmatyzmu i rotacyzmu. Zachęcam do systematycznego wykonywania ich z dzieckiem w domu.

Zabawy usprawniające czubek języka:
„Malowanie” – wykonywanie językiem ruchów przypominających ruchy pędzla podczas malowania. Zabawa ta ma kilka wariantów:

1.    „malowanie sufitu” tj. przesuwamy czubek języka po podniebieniu twardym od miejsca za górnymi siekaczami w głąb jamy ustnej i z powrotem.
2.    „malowanie ścian” tj. przy zamkniętej buzi wykonujemy pionowe ruchy językiem po wewnętrznej stronie każdego z policzków.
3.    „malowanie ram okiennych” tj. oblizujemy usta poprzez wykonywanie okrężnych ruchów czubkiem języka. Ćwiczenie można wykonywać raz w prawą raz w lewą stronę.

„Wspinaczki górskie” – to zestaw ćwiczeń podnoszących czubek języka  i utrzymujących go w pionie. Wszystkie ćwiczenia należy wykonać przy szeroko otwartej buzi i opuszczonej szczęce dolnej. Dla urozmaicenia językowej gimnastyki możemy dołączyć ilustracje przedstawiającą górską wspinaczkę. Oto kilka przykładów językowych zabaw:
1.    „wchodzenie na szczyt” – tj. naprzemienne dotykanie czubkiem języka górnej wargi i górnych ząbków.
2.    „odpoczynek na szczycie góry” – tj. utrzymywanie języka na górnej wardze raz przy wąskim, raz przy szerokim układzie języka.
3.    „schodzenie ze szczytu” – tj. naprzemienne dotykanie czubkiem języka górnych i dolnych siekaczy.
4.    „masowanie zmęczonych stóp” – tj. masowanie czubkiem języka dziąseł za górnymi siekaczami, a następnie za dolnymi.
5.    „przeskakiwanie strumyka po kamieniach” – tj.  dotykanie czubkiem języka  każdego górnego ząbka, zaczynając po jednej stronie, kończąc na drugiej stronie buzi.

mgr Katarzyna Pawelec
logopeda